woensdag 28 september Anneke is Jarig!!

We worden op tijd wakker. Anneke is vandaag jarig, dus moeten we slingers ophangen. Ik kan ze nergens vinden. Jacob geeft het op en vindt dat hij dan eerst moet gaan douchen, aankleden, scheren, enz. Enz. Ik zoek nog ff verder en vind uiteindelijk de slingers op de plek waar ik dacht dat ze zouden moeten liggen. Ruben is net iets langer, dus hij kan ze mooi ophangen. Als Jacob uiteindelijk komt wijst hij naar het ‘kantoorhuis’aan de overkant van het zwembad en vind dat daar ook een slinger moet hangen. Goed plan! Als Anneke binnekomt klapt hij vrolijk mee met het lang zal ze leven en grinnikt bij het uitblazenb van de kaarsjes en het zien van de enorme chocoladetaart. We smullen er allemaal van. Ik haal de kadootjes uit mijn tas en wil ze stiekem bij Jacob in zijn zak stoppen om na het taart eten de kadootjes te geven. Jacob denkt er anders over en geeft de kadootjes direct aan Anneke. Al het blingbling wordt mede goedgekeurd. We knuffelen Anneke om de beurt.
Als iedereen weer naar zijn of haar bezigheden is teruggekeerd, stel ik Jacob voor om de fotoboeken van Anneke te bekijken. Hij is meteen héél enthousiast. De rest van de dag geniet hij van alles wat hij tegenkomt: baby Annabelle, olifanten, Wendel, Stef en vooral Leo als Sinterklaas. Elk boek bevat weer een Leo Sinterklaas Reportage. Hij moet er wel om lachen. Hij ziet zichzelf, pappa, mamma, wederhelften die inmiddels exen geworden zijn en nog veel meer grappige en serieuze foto’s. Hij geniet van elke bladzij. Soms kietelt hij iemand op de foto, soms kijkt hij verliefd naar bekenden en vaak roept hij ons erbij.
We eten heerlijk!! Nijlbaars met uitjes, kaas en worteltjes. Jacob moet tijdens de maaltijd nodig naar de wc. Hij is erg opgelucht als Leo hem toestemming geeft. Je gaat tenslotte niet tijdens het eten naar de wc. Jacob is zeer goedgemanierd in alles. Als hij daarna weer heerlijk verder eet, verslikt hij zich in een stukje wortel. Hij weet het goed aan te geven en drinkt een glas water leeg. Wij hebben daarna nog plezier met elkaar omdat Jacob dus niet geschikt is als bolletjes slikker. Die schijnen te oefenen met slikken door hele wortels door te slikken.....
We drinken koffie en Jacob wil naar bed. Ik ook wel, maar ik zeg hem dat hij maar vast moet gaan en ik zo wel kom. Ik tut nog een paar minuten, maar ga er eigenlijk direct achteraan. Als ik de kamer in kom heeft Jacob al het licht uitgedaan en ligt zelf al in bed. Hij schatert het uit!! Hij zat me expres te plagen door heel snel in bed te gaan en alle lichten uit te doen, normaal doet hij dat allemaal op z’n dooie gemakje. Hij heeft het vandaag duidelijk naar z’n zin gehad met verjaardag en al die leuke foto’s. We nemen saampjes nog even de dag door, leggen de olifant op z’n goeie plek en danken de lieve Heer voor een mooie dag.
hier nog een leuk filmpje

dinsdag 27 september

We zijn lekker op tijd wakker en Jacob gaat uitgebreid onder de douche. Hij heeft z’n badschuim en shampoo uit zijn toilettas getoverd. Ik moet nog wel de douchekraan voor hem aanzetten op de juiste temeperatuur. Uiteindelijk komt hij de keuken in, aangekleed met welliswaar dezelfde kleren als gisteren, wel geschoren en zijn gehoorapparaatjes in zijn hand. Op de één of andere manier doet het rechter apparaatje het niet goed. Het blijft ruisen. Z’n gehoorgang zit ook vol rotzooi, dus een grote voorzichtige schoonmaak toegepast. Uitspuiten doen we niet meer.... We doen een nieuw batterijtje in het apparaat, maar ’t blijft ruisen. Jacob doet het steeds prima voor. We bellen zelfs Ineke in de hoop dat die er meer verstand van heeft, maar helaas, zij weet het ook niet. Uiteindelijk zit het apparaat er in, maar volgens ons veel te zachtjes en met nog steeds ruis, maar Jacob is tevreden, dus vooruit maar.
Daarna ga ik eindelijk zwemmen. Jacob wil met me mee. Niet om te zwemmen, maar om mij te zien zwemmen. Dat heeft hij nooit eerder gedaan, maar waarschijnlijk durft hij het nu omdat ik heb beloofd om niet meer te zeuren of hij mee gaat zwemmen en ik beloof hem ook nog eens dat ik niet zal spetteren. Hij zit aan de kant en kijkt vol bewondering (en terecht!) naar mijn 30 baantjes en nog een heleboel oefeningen. Als ik er eindelijk uit kom heeft hij de handdoek al uitgespreid voor me klaar en legt hem vriendelijk over me heen. Hij voelt dat mijn armen koud zijn en het respect groeit nog meer.
Daarna komt Leo en gaan we met ons drietjes naar Family toe. Leo leidt ons het hele gebouw door en Jacob vindt al die computers, televisies en camera’s machtig interessant. De enorme grote opblaastent waar een studio in wordt gebouwd is wel heel erg bijzonder. Jacob vindt het ook prachtig. Hij lacht als hij Amber ziet en is behoorlijk verrast als hij ziet dat Ruben ook achter een bureau zit. Had hij kennelijk helemaal niet verwacht. We gaan naar de bakker voor heerlijk brood. Jacob zit zoals altijd voorin naast Leo en geniet en schrikt tegelijkertijd van Leo’s rijstijl, of eigenlijk meer de Afrikaanse manier van rijden en inhalen.
De middag doen we hetzelfde als gistermiddag. Anneke beluisterd de CD’s die ik heb meegebracht en ik luister meteen mee. En Jacob heeft geen keus........., maar hij vindt het hoedanook gezellig om bij zijn zusjes te zitten....
Tegen een uur of 4 komt Amber er aan met Ruben en gaan we samen naar de stad om kadootjes en een taart voor Anneke’s verjaardag te kopen. Jacob vindt het heel leuk om naast Amber te zitten en vindt dat ze net zo ‘spannend en goed rijdt als Leo. Jacob vindt het leuk om zo kadootjes uit te zoeken en ziet de mooie zilveren en gouden inpakzakjes wel zitten.
We kopen een giga chocoladetaart en gaan weer terug naar huis. Gezellig met z’n allen aan de borrel en daarna aan het eten. Bij de slingers altijd weer een feest.
Na de heerlijke chocolademelk voor Jacob en de cappuccino voor ons gaan we allemaal lekker slapen. We maken nog een paar mooie foto's van de olifant naast zijn bed. Als er iemand van jullie naar Ikea gaat, neem dan asjeblieft zo'n prachtige olifant voor hem mee, want hij is er helemaal verliefd op!! Jacob wil altijd nog ff samen de dag doornemen en daarna samen de Lieve Heer danken.

maandag 26 september

Heerlijk geslapen allebei. Alsof we niet zijn weggeweest. We pakken onze koffers uit, Jacob netjes, ik slordig. Jacob hangt het grootste deel van de dag in zijn stoel en ik hang eerst heerlijk in het zwembad om daarna achter de computer en mobiel te hangen om alle netwerkverbindingen werkend te krijgen. Als iedereen achter een schermpje zit haalt Jacob zijn eigen computertje voor de dag. Helaas, hij wil het niet gaan doen. Start niet op. Ik denk dat hij het wist, maar dat hij hoopte dat wij er iets aan zouden kunnen doen. Misschien wel, maar dat weten we nog niet. Jacob geniet van de lunch en van het warme eten ’s avonds en vooral van de gezelligheid aan tafel.
Hij wil best gezellig op de foto en wil een foto van zichzelf met zijn muts op. Voor de rest is hij lui vandaag.

zondag 25 september

Om 6 uur gaat de wekker af. Jacob is eerder wakker dan ik en grinnikt naar me dat het kennelijk gelukt is met dat alarm op de telefoon. Ik zeg dat ik eerst wel pillen voor hem ga halen beneden in de winkel en in zijn tas kijken of zijn joggingpak er is en niet te vergeten een schone onderbroek.
Ik ga zo als altijd tastend het bed uit en tuur of ik ergens mijn bril zie liggen. Ik doe hem op en ga het bed uit. Het voelt alsof ik duizelig ben en of mijn ene oog scheef zit ofzo. Oeps..., zou ik echt zo moe zijn?? Ik ga naar de badkamer om mijn lenzen in te zetten en doe de bril meteen in mijn toilettas, kan ik hem niet vergeten. Na ontdekt te hebben dat er geen joggingbroek in de tas zit, neem ik zijn joggingjasje en een spijkerbroek mee naar boven. Daar blijkt Jacob al lang aangekleed te zijn, inclusief vuile onderbroek. Hij wil zich toch nog wel omkleden en de spijkerbroek aan. Hij vindt dat ik de kleren mee moet nemen naar beneden en belooft dat hij het bed zal opmaken. Ik ga beneden me douchen en aankleden. Als Jacob eindelijk veel later naar beneden komt wijst hij op zijn neus. Hij heeft geen bril op en vraagt zich af waar de bril is. Hij moet er net zo hard als ik om lachen toen we ontdekten dat zijn bril in mijn toilettas zat. Daarom keek ik zo scheel vanmorgen....
De taxi is mooi op tijd en we vertrekken in de mist naar Schiphol. Omdat we thuis al hadden ingecheckt verloopt het op Schiphol ook prima.Tijd genoeg om even te tutten in de parfumerie. Jacob laat het geduldig toe. Hij heeft er wel honger van gekregen dus we eten een heerlijke tosti en warme chocolademelk erbij. De lange loopgevallen vindt hij nog steeds eng, maar de eerste twee neemt hij om er met een huppeltje vanaf te springen. De laatste gaat hij liever lopen.
We moeten nog best lang in de rij wachten voor de handbagage en body scan. Jacob vindt die cabine wel leuk waar ze met je handen omhoog een foto van je maken. Hij snapt niet veel van het feit dat hij zijn riem uitmoet, maar moet wel lachen als ik zeg dat ze die foto maken om te kijken of hij geen pistool bij zich heeft.
In het vliegtuig is hij matig enthousiast als hij ziet dat we stoelen voor de muur van de pantry hebben, bovendien lopen er nog allerlei mensen voor ons langs. Als hij er uiteindelijk achter komt dat er een t.v. én een tafeltje in de leuning zitten, vindt hij het weer heel geweldig. Al die technische mogelijkheden..., hij houdt er van, hoewel hij de t.v. verder niet op wil zetten en/of gebruiken. Wel kijkt hij steedsd naar de t.v. in het gangpad om te zien hoe ver het vliegtuig is.
We schieten al op....., we zijn al meer dan 5 uur onderweg..., nog 2 uur en 45 minuten en dan komt Nairobi!!
Jacob voelt en hoort elk geluid van het vliegtuig. Hij vindt het nog steeds reuzespannend om te horen of de wielen al uit het vliegtuig zijn om te landen en vindt het geweldig dat zo’n groot vliegtuig dan opeens een auto is die bestuurd moet worden. Hij heeft een grote big smile op z’n gezicht als hij de gezagvoerder Nairobi hoort zeggen. We zijn er!!
Het wachten in de rij op de visa valt mee, hoewel ik sta te stuntelen met weer een stel formulieren die ook nog ingevuld schijnen te moeten worden. Jacob vindt het wel komisch en tekent ze maar wat graag. Eindelijk bij de balie vindt de mevrouw het niet nodig dat Jacob zijn vingerafdrukken geeft. Ik zeg, dat hij dat best kan zo’n scan, maar het hoeft niet. Ze doet ons een groot plezier vindt ze, want we krijgen een visum voor drie maanden. Alsof we langer zouden kunnen blijven, maar goed, het idee is leuk .......
Op naar de koffers. Jacob speurt mee en ziet Leo en Anneke staan zwaaien achter het glas. Het ruikt meteeen naar Kenia en het voelt alsof we nooit zijn weggeweest.
We worden welkom geheten door honden en katten en Amber en Ruben. Jacob speurt meteen of hij Peter, de klusjesman ook ziet, maar die is er nog niet. Daarna zitten we nog ff gezellig bij te kletsen. Jacob maakt kennis met de grote knuffelolifant afkomstig uit Ikea Nederland en hij is meteen helemaal verliefd. De olifant gaat mee naar de slaapkamer en wordt zorgvuldig gedrapeerd op de bank direct naast het bed, zodat de olifant hem aan kan kijken. Hij zet z’n flesje water tussen de pootjes van de olifant. Eenmaal in bed kijkt hij hem verliefd aan.
Hallo Kenia, hallo olifant, we zijn er weer!

zaterdag 24 september

Het is al over zessen als ik Jacob kom halen in Zwammerdam. De andere bewoners zijn al klaar met eten, maar Jacob niet. Hij wil niet meeëten, want we zouden in Gouda voor de frietjes gaan. Hij is superblij dat hij me ziet en geeft me een dikke knuffel. Z’n tas staat midden in de kamer gepakt. Ik vraag hem of hij alles heeft. Heb je je paspoort vraag ik eigenlijk als grapje. Maar dat bleek niet echt een grapje want z’n paspoort zat niet in de tas...... Glukkig kon hij uit de kluis worden gevist.
Jacob ging zelf naar z’n kamer om alles af te sluiten. Hij kwam terug met een klein tasje waarin z’n sleutels zaten om ze op te bergen. Je kon aan hem zien dat hij het niet op prijs stelde toen de sleutels er weer uitgehaald werden om zo opgeborgen te worden, maar hij liet het maar zo.
Hij vind het nog steeds erg leuk om in de Smart met mij te rijden en was blij dat zijn bagage er toch nog makkelijk inpaste. Mevrouwkleinhaneveld begroette hem op haar overenthousiaste manier met kwispelende staart en scherpe tandjes. Jacob vindt haarheel leuk, maar ook wel eng. Hij bestraft haar direct met zijn opgestoken vinger. En toen op naar de frietjes, frikadel en milkshake bij de chinese bestburger om de hoek.De vriendelijke mensen kennen ons inmiddels al. Jacob ziet nog net de kermis op de markt en zegt dat hij het drtaaiorgel mist.
Na lekker eten en eigenwijs bedelen van mevrou
wkleinhaneveld is het tijd om de pup bij de buren te brengen. Alle spullen verzameld gaan we er heen. Jacob vindt het maar wat makkelijk dat het maar een deur verder is. De buurvrouw vindt hij aardig, maar eenmaal boven geeft hij een enthousiaste herkenningskreet als hij Frits ziet. Hij heeft het nu pas door, want normaal gesproken ziet hij Frits en Trijntje aan de achterkant van het huis. En daar in de garage staat de mooie oldtimer Mercedes Cabriolet. Kijk, zulke mannen, daar houdt Jacob van. Nog leuker vindt hij het als Frits nog een deuntje op de vleugel voor hem speelt. Maar toch...., blijven wil hij niet..., hij wil naar huis en slapen. We zijn hier niet voor de lol, maar omdat we serieuze plannen hebben naar Kenia te gaan.
Mevrouwkleinhaneveld heeft inmiddels al bijna de kattebrokjes opgegeten. Ze heeft erge honger omdat ze gisteren alles heeft overgegeven en aan de diarree was. Arme mevrouwkleinhaneveld was zo ziek dat de dierenarts er aan te pas moest komen. Hoe het gekomen is weten we niet, maar gelukkig lijkt het goed met haar te gaan en is ze vooral pissig dat ze de hele dag al geen beloningssnoepjes heeft gekregen voor al haar witte en bruine voetjes en andere goede gedragingen. Nou maar hopen dat ze zich verder goed gedraagd bij de buren......
We skypen nog even met Anneke en Leo die ons de poezen even laat zien, die waarschijnlijk morgen als we aankomen kittens hebben of gaan krijgen. Spannend.....!!
Jacob wil al gauw naar bed, des te sneller is het ochtend, maar ik moet natuurlijk nog van alles doen, waaronder een alarm vinden op mijn nieuwe mobiele telefoon. Ik mag me natuurlijk niet verslapen. Dus Jacob gaat vast naar bed en als ik boven kom slaapt hij al.