Om 6 uur gaat de wekker af. Jacob is eerder wakker dan ik en grinnikt naar me dat het kennelijk gelukt is met dat alarm op de telefoon. Ik zeg dat ik eerst wel pillen voor hem ga halen beneden in de winkel en in zijn tas kijken of zijn joggingpak er is en niet te vergeten een schone onderbroek.
Ik ga zo als altijd tastend het bed uit en tuur of ik ergens mijn bril zie liggen. Ik doe hem op en ga het bed uit. Het voelt alsof ik duizelig ben en of mijn ene oog scheef zit ofzo. Oeps..., zou ik echt zo moe zijn?? Ik ga naar de badkamer om mijn lenzen in te zetten en doe de bril meteen in mijn toilettas, kan ik hem niet vergeten. Na ontdekt te hebben dat er geen joggingbroek in de tas zit, neem ik zijn joggingjasje en een spijkerbroek mee naar boven. Daar blijkt Jacob al lang aangekleed te zijn, inclusief vuile onderbroek. Hij wil zich toch nog wel omkleden en de spijkerbroek aan. Hij vindt dat ik de kleren mee moet nemen naar beneden en belooft dat hij het bed zal opmaken. Ik ga beneden me douchen en aankleden. Als Jacob eindelijk veel later naar beneden komt wijst hij op zijn neus. Hij heeft geen bril op en vraagt zich af waar de bril is. Hij moet er net zo hard als ik om lachen toen we ontdekten dat zijn bril in mijn toilettas zat. Daarom keek ik zo scheel vanmorgen....
De taxi is mooi op tijd en we vertrekken in de mist naar Schiphol. Omdat we thuis al hadden ingecheckt verloopt het op Schiphol ook prima.Tijd genoeg om even te tutten in de parfumerie. Jacob laat het geduldig toe. Hij heeft er wel honger van gekregen dus we eten een heerlijke tosti en warme chocolademelk erbij. De lange loopgevallen vindt hij nog steeds eng, maar de eerste twee neemt hij om er met een huppeltje vanaf te springen. De laatste gaat hij liever lopen.
We moeten nog best lang in de rij wachten voor de handbagage en body scan. Jacob vindt die cabine wel leuk waar ze met je handen omhoog een foto van je maken. Hij snapt niet veel van het feit dat hij zijn riem uitmoet, maar moet wel lachen als ik zeg dat ze die foto maken om te kijken of hij geen pistool bij zich heeft.
In het vliegtuig is hij matig enthousiast als hij ziet dat we stoelen voor de muur van de pantry hebben, bovendien lopen er nog allerlei mensen voor ons langs. Als hij er uiteindelijk achter komt dat er een t.v. én een tafeltje in de leuning zitten, vindt hij het weer heel geweldig. Al die technische mogelijkheden..., hij houdt er van, hoewel hij de t.v. verder niet op wil zetten en/of gebruiken. Wel kijkt hij steedsd naar de t.v. in het gangpad om te zien hoe ver het vliegtuig is.
We schieten al op....., we zijn al meer dan 5 uur onderweg..., nog 2 uur en 45 minuten en dan komt Nairobi!!
Jacob voelt en hoort elk geluid van het vliegtuig. Hij vindt het nog steeds reuzespannend om te horen of de wielen al uit het vliegtuig zijn om te landen en vindt het geweldig dat zo’n groot vliegtuig dan opeens een auto is die bestuurd moet worden. Hij heeft een grote big smile op z’n gezicht als hij de gezagvoerder Nairobi hoort zeggen. We zijn er!!
Het wachten in de rij op de visa valt mee, hoewel ik sta te stuntelen met weer een stel formulieren die ook nog ingevuld schijnen te moeten worden. Jacob vindt het wel komisch en tekent ze maar wat graag. Eindelijk bij de balie vindt de mevrouw het niet nodig dat Jacob zijn vingerafdrukken geeft. Ik zeg, dat hij dat best kan zo’n scan, maar het hoeft niet. Ze doet ons een groot plezier vindt ze, want we krijgen een visum voor drie maanden. Alsof we langer zouden kunnen blijven, maar goed, het idee is leuk .......
Op naar de koffers. Jacob speurt mee en ziet Leo en Anneke staan zwaaien achter het glas. Het ruikt meteeen naar Kenia en het voelt alsof we nooit zijn weggeweest.
We worden welkom geheten door honden en katten en Amber en Ruben. Jacob speurt meteen of hij Peter, de klusjesman ook ziet, maar die is er nog niet. Daarna zitten we nog ff gezellig bij te kletsen. Jacob maakt kennis met de grote knuffelolifant afkomstig uit Ikea Nederland en hij is meteen helemaal verliefd. De olifant gaat mee naar de slaapkamer en wordt zorgvuldig gedrapeerd op de bank direct naast het bed, zodat de olifant hem aan kan kijken. Hij zet z’n flesje water tussen de pootjes van de olifant. Eenmaal in bed kijkt hij hem verliefd aan.
Hallo Kenia, hallo olifant, we zijn er weer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten