maandag 26 september 2011

zaterdag 24 september


Het is al over zessen als ik Jacob kom halen in Zwammerdam. De andere bewoners zijn al klaar met eten, maar Jacob niet. Hij wil niet meeëten, want we zouden in Gouda voor de frietjes gaan. Hij is superblij dat hij me ziet en geeft me een dikke knuffel. Z’n tas staat midden in de kamer gepakt. Ik vraag hem of hij alles heeft. Heb je je paspoort vraag ik eigenlijk als grapje. Maar dat bleek niet echt een grapje want z’n paspoort zat niet in de tas...... Glukkig kon hij uit de kluis worden gevist.
Jacob ging zelf naar z’n kamer om alles af te sluiten. Hij kwam terug met een klein tasje waarin z’n sleutels zaten om ze op te bergen. Je kon aan hem zien dat hij het niet op prijs stelde toen de sleutels er weer uitgehaald werden om zo opgeborgen te worden, maar hij liet het maar zo.
Hij vind het nog steeds erg leuk om in de Smart met mij te rijden en was blij dat zijn bagage er toch nog makkelijk inpaste. Mevrouwkleinhaneveld begroette hem op haar overenthousiaste manier met kwispelende staart en scherpe tandjes. Jacob vindt haarheel leuk, maar ook wel eng. Hij bestraft haar direct met zijn opgestoken vinger. En toen op naar de frietjes, frikadel en milkshake bij de chinese bestburger om de hoek.De vriendelijke mensen kennen ons inmiddels al. Jacob ziet nog net de kermis op de markt en zegt dat hij het drtaaiorgel mist.
Na lekker eten en eigenwijs bedelen van mevrou
wkleinhaneveld is het tijd om de pup bij de buren te brengen. Alle spullen verzameld gaan we er heen. Jacob vindt het maar wat makkelijk dat het maar een deur verder is. De buurvrouw vindt hij aardig, maar eenmaal boven geeft hij een enthousiaste herkenningskreet als hij Frits ziet. Hij heeft het nu pas door, want normaal gesproken ziet hij Frits en Trijntje aan de achterkant van het huis. En daar in de garage staat de mooie oldtimer Mercedes Cabriolet. Kijk, zulke mannen, daar houdt Jacob van. Nog leuker vindt hij het als Frits nog een deuntje op de vleugel voor hem speelt. Maar toch...., blijven wil hij niet..., hij wil naar huis en slapen. We zijn hier niet voor de lol, maar omdat we serieuze plannen hebben naar Kenia te gaan.
Mevrouwkleinhaneveld heeft inmiddels al bijna de kattebrokjes opgegeten. Ze heeft erge honger omdat ze gisteren alles heeft overgegeven en aan de diarree was. Arme mevrouwkleinhaneveld was zo ziek dat de dierenarts er aan te pas moest komen. Hoe het gekomen is weten we niet, maar gelukkig lijkt het goed met haar te gaan en is ze vooral pissig dat ze de hele dag al geen beloningssnoepjes heeft gekregen voor al haar witte en bruine voetjes en andere goede gedragingen. Nou maar hopen dat ze zich verder goed gedraagd bij de buren......
We skypen nog even met Anneke en Leo die ons de poezen even laat zien, die waarschijnlijk morgen als we aankomen kittens hebben of gaan krijgen. Spannend.....!!
Jacob wil al gauw naar bed, des te sneller is het ochtend, maar ik moet natuurlijk nog van alles doen, waaronder een alarm vinden op mijn nieuwe mobiele telefoon. Ik mag me natuurlijk niet verslapen. Dus Jacob gaat vast naar bed en als ik boven kom slaapt hij al.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten