vrijdag 1 januari 2010

Oudejaarsdag





Oudejaarsdag.
De laatste dag van het jaar. Wow, 2009 alweer bijna voorbij. Jacob heeft er weer zin in. Hij volgt Leo de hele morgen als hij bezig is het vet te verschonen in de nieuwe ingebouwde frituurpan en in de losse frituurpan. Hij vindt al die technische zaken zoals altijd bijzonder interessant. Leo is er maar druk mee. Ook met het maken van beslag en de eer5ste mislukte oliebollen. Maar die smaken er niet minder om. Anneke is druk met de altijd overheerlijke aardappelsalade met appel en rundvlees. Al jaren een Slingerlandtraditie voor oudejaarsavond. Ooit geleerd van de Duitse buurvrouw aan het Gloriantplantsoen in Gouda. We besluiten Anneke en Leo thuis te laten en zelf naar een groot warenhuis te gaan. Jacob herkent direct de enorme olifant voor het winkelcentrum. Het warenhuis heeft echt alles en doet in niks onder voor een ‘Westers’warenhuis. We kijken naar babykleertjes en Afrikaanse overhemden, we kopen sapjes en cola voor thuis, want die gaan er met zo’n grote groep mensen doorheen of het niks is. Voor Anneke kopen we een nieuwe Aziatische pan omdat degene die ze net voor het rundvlees gebruikte krom is en dus niet werkt in haar keuken. Zelf ga ik me weer te buiten aan de enorme collectie koelkastdozen zoals ik die de vorige keer ook al had meegenomen. Natuurlijk kopen we babyluiers en nog wat andere zooi en kijken aan alle kanten om ons heen. We trekken altijd veel bekijks met zo’n raar stelletje ongeregeld. Nog meer als Stephan mensen de hand wil geven. Sommige mensen schrikken, anderen geven ons allemaal maar een hand. Afijn, bij de kassa maak ik me zorgen of ik wel genoeg geld heb, maar het blijkt mee te vallen.
Dan nog even het kleine winkelcentrum door. Jacco ziet een lekkere ijssalon en besluit voor Stephan en Jacob een ijsje te kopen, die ze gisteren hebben gemist. Ook Zion vindt het ijs errug lekker.
Dan is de tijd alweer om en kunnen we nog net even naar de groenteboer voor een annanas en een cocosnoot voor onze Brazilianen. Dan weer gauw naar huis. De oliebollen zijn klaar en de salade ook dus het feest kan beginnen. Stephan trekt zijn prachtige nieuwe kleren aan, maar Jacob heeft er geen zin in. Hij wil gewoon zijn t-shirt en spijkerbroek aanhouden. Wat we ook zeggen hij doet het niet. Ook goed, zelf weten.Hij lijkt af en toe weer een beetje teruggetrokken, maar wel tevreden. Als we uiteindelijk allemaal om de tafel buiten zitten aan de uiensoep (een bijproduct van het rundvlees voor de salade..) slurpt hij met plezier de soep naar binnen. We kunnen niet echt een spel vinden om met zoveel mensen te spelen, tot Leo voorstelt om beroepen uit te beelden. Jacob lijkt er niet zoveel zin in te hebben. Hij kijkt nauwelijks om naar degene die iets uitbeeldt en wil al helemaal zelf niet meedoen. Tot hij, zoals bijna elke avond om deze tijd naar de wc moet voor een grote boodschap. Zion ligt in onze kamer te slapen en hij gaat netjes naar een andere wc. Als hij terugkomt vraagt hij in de schuifdeuren van de keuken de aandacht en doet dirigentengebaren. Als we zeggen dat hij de dirigent van de Jostiband nadoet, gaat hij nog harder dirigeren. We hebben superveel lol met elkaar en nog meer als we daarna bedenken om dieren na te doen. Stephan doet spontaan ook mee en raad een dier waarop hij aan de beurt is en een giraffe nadoet. Als we Jacob vragen ook iets te doen, zegt hij eerst nee om vervolgens een varken na te doen. Hij is een soort trots en ondeugend tegelijk als we het raden. De kip die Rik nadoet vindt hij ook heel bijzonder en als ik hem vraag een aap na te doen steekt hij zijn tong uit. Het is echt grappig dat zowel Stephan als Jacob allebei zo meedoen aan het plezier dat we met z’;n allen hebben. Uiteindelijk gaat Jacob toch van tafel af en gaat weer in z’n eentje op de luie stoel in de keuken zitten. Als Leo psalm 10 voorleest en Rik nog een keer in de Willibrord vertaling luistert hij wel. Zodra Leo zegt dat we gaan bidden, vouwt hij keurig zijn handen in de keuken.
Dan is het 12 uur. Jacob durft eerst niet echt naar het vuurwerk te kijken, maar als Anneke en ik naast hem gaan staan durft hij het beter. Als de champagne wordt ingeschonken, neemt hij zowaar ook een glaasje en drinkt hem uiteindelijk helemaal op. Het is voor het eerst dat hij aan de alcohol gaat.
De laatste fonteinvuurwerk is een prachtig gezicht en hij geniet er zichtbaar van.
Daarna zijn we allemaal wat melig en doen we karaoke. Jacob wilde eerst naar bed, maar dat melige zingen vindt hij wel wat, dus hij blijft er nog een tijdje bij zitten.
Maar dan is het ook mooi genoeg geweest. Hartstikke moe gaan we slapen.Maar eerst nemen we saampjes nog even de dag door en danken de Lieve Heer voor een mooie dag en voor een mooi jaar.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten