maandag 28 december

Maandag 28 december 2009
We hebben redelijk goed geslapen. Toch heb ik hem nog een paar keer wakker gehoord en hij mij ook. Ik heb heel wat afgedroomd en gezweten. Voelde me niet helemaal lekker. Als ik de douche voor hem heb aangezet ga ik naar de keuken voor m’n koppie koffie voordat ik zelf ga zwemmen. Hoewel, ikvoel me nog steeds niet helemaal fit, dus misschien later. Bij het zwembad zie ik de tuinman Henri bezig en opeens weet ik wat er met Jacob is. Hij mist Peter en de andere mensen die hier werken natuurlijk. Ik ga weer terug naar de slaapkamer en vraag aan Jacob of hij Peter heeft gemist. Hij kijkt me echt aan met een blik van ‘héhésnapjetnoueindelijk’ en is zichtbaar opgelucht. Ik vraag hem of hij daarom gisteren zo stil was en hij bevestigt dat met een big smile. Natuurlijk was het dat. Wat stom van me. Ik heb er geen moment aan gedacht om hem uit te leggen dat Peter en Henri en de andere mensen die hier werken vrij zijn met de kerstdagen. Ik vertel hem dat Henri er al is en dat ik niet zeker weet of Peter vandaag ook weer aan het werk is, maar dat ik dat eerst aan Leo moet vragen. Alleen het feit al dat ik snap wat hem heeft beziggehouden doet de lucht aan alle kanten klaren.
Zodra hij is aangekleed neemt Leo hem mee naar de werkplaats van Peter. Hij is helemaal blij niet alleen dat hij Peter weer ziet, maar ook dat Leo hem meeneemt.
Als we even later aan de koffie zitten en met onze computers bezig zijn, haalt hij snel zijn eigen computertje uit de slaapkamer. Hij doet vakkundig de stekker in het stopcontact onder de balie. Dan haalt hij zijn automuis te voorschijn. Voor ik het weet heeft hij de USB stekker in de computer gedaan en werkt de muis. Technisch mannetje blijft het. Het is nog even moeilijk om met de automuis naar het juiste plekje te rijden en dan ook nog zonder te bewegen te dubbelklikken. Maar hij begrijpt de bedoeling. En omdat het met zijn rechterhand niet helemaal goed gaat, besluit hij om de muis met zijn linkerhand te gebruiken en dat werkt voor hem beter. Ook daarin toont hij weer geweldig technisch inzicht. Hij bekijkt de foto’s van baby Zion en haalt steeds Jacco en Suzana erbij om aan te geven dat het hun kind is. Hij vindt dat Zion al erg groot is, dus vraagt aan Suzana of ze al een tweede kindje in haar buik heeft. Suzana blijkt de taal van Jacob te verstaan en ontkent het lachend. Anneke, die het hoort, verzekerd haar dat het niks met haar figuur te maken heeft, maar simpelweg met het feiut dat Zion al groot begint te worden en al die andere neven en nichten ook meerdere kindjes achter elkaar kregen. Het stemt Suzana in elk geval gerust.
Als de rest door het huis is uitgezworven komt Stephan opeens naast me staan met de mededeling dat de batterijen op zijn van zijn fototoestel en dat hij kapot is. Als ik het fototoestel in mijn handen krijg gedrukt blijkt het zeiknat te zijn en realiseer ik me dat hij de camera onder de kraan heeft gehouden. Ik maak hem zo snel mogelijk open en droog hem met de theedoek en later met de föhn van Anneke. Stephan vindt dat Jacco hem moet maken en roept verder tegen iederen Saniedoenie. Gelukkig werkt de camera later weer vrij normaal.
Na de lunch gaan we naar de stad. Amber krijgt haar eerste tattoo waar ze al meer dan een jaar naar uitkijkt en Jacco mag een afspraak maken voor zijn tattoo. Zelf ga ik heerlijk mijn handen en voeten laten verzorgen en lakken. Het is zo mijn vaste ritueel in een ander land. Zonde van de tijd en eigenlijk ook het geld, hoewel het hier niet zo duur is, maar het hoort zo bij de vakantie.
Teruggekomen is het echt heet. Als ik Jacob zeg dat ik ga zwemmen en hem vraag of hij ook meegaat, zegt hij tot mijn stomme verbazing direct enthousiast ja. Ik herinner me nog van de vorige keer, ds ik ben nog wat achterdochtig en vraag in elk geval aan Rik of hij direct foto’s wil maken omdat hij er zo weer uit kan zijn. Niets is minder waar. Hij blijft wel een half uur in het water en heeft veel plezier. We lopen van de ene kant naar de andere kant . We doen allerlei gymnastiekoefeningen met onze benen en armen. We laten ons zakken in het water en springen weer naar boven. Jacob durft zelfs met zijn handen aan de kant te hangen en zijn benen omhoog te steken. Jacco en Rik probeert hij in het water te duwen en hij spettert ze een beetje nat. Hij wordt pas echt enthousiast als ook Zion in het water komt. Dat kereltje vindt het helemaal fantastisch en kraait het uit. Hoe enger en spannender hoe beter. Jacob geniet ervan. Ik leg hem nog eens uit hoe goed zwemmen is voor zijn jicht en hij geeft toe dat hij van fitness vaak spierpijn heeft en ik leg hem uit dat dat met zwemmen nou juist niet zo is. Wie weet krijg ik hem weer een stapje verder naar zwemmen in Zwammerdam. Het zou hartstikke goed voor hem zijn.
Na het zwemmen neemt hij een heerlijk warme douche zoals ik hem had uitgelegd dat het goed is voor je spieren om ze weer warm te maken.
Uiteindelijk gaat hij Leo in de keuken helpen met het verder afhalen van de resten kalkoen voor in de macaroni. Hij heeft er lol in, vooral van het stiekeme snoepen met Leo samen. Hij geniet van het eten, maar wie niet. Volkoren macaroni met gewokte, beetgare asperges, rode saus met kaas en een heleboel kalkoen. HEEEERLIJK!!! Hij vindt het zo gezellig dat hij zelfs met ons een kopje cappuccino meedrinkt. Hoewel het gedoe van Zion met een auto heen en weer rijden op tafel en veel lawaai vindt hij ook niet nodig, dus zet hij halverwege het autootje weg vn Zion. En ach, die ziet Rik z’n pet en heeft meteen weer ondeugende andere plannen, zoals het afpakken en weer opzetten van een geweldige pet van je oom. Jacob vindt het wel genoeg geweest en gaat naar bed.
Zoals altijd nemen we samen de dag door. Die was een stuk vrolijker dan gisteren vond hij ook. Nou welterusten Jacob, ikga nog even een verhaaltje schrijven. Volgens mij slaapt hij al.....