En ja hoor..., Jacob zit om 7 uur al recht overeind in bed! Als ik mijn ogen open doe krijg ik een brede smile van hem. Hij wil niet langer bed blijven en maakt het olifanten gebaar/geluid. Vandaag gaan we naar de olifanten!! Hij is als eerste van allemaal waarschijnlijk aangekleed en kant en klaar. Om 9 uur vertrekken we in de NOAH (zoals de auto heet) op weg naar de ARK (zoals ons verblijf heet voor vannacht). Natuurlijk moet Jacob naast Leo zitten als bijrijder. En reken maar dat hij zijn ogen uitkijkt. Het verkeer is druk, druk en chaotisch. Vroeger moest je hier uitwijken voor elk gat in de weg en werd je daardoor door elkaar gehusseld. Nu wordt er kilometers lang op bijzonder Afrikaanse wijze aan de weg gewerkt, waardoor je alle kanten op geslingerd wordt langs wegwerkzaamheden en om auto’s voor, achter en naast je te ontwijken. Het blijkt achteraf nog niet zo erg als op de terugweg. Jacob vertrouwt geheel op Leo. Anneke, Amber en ik proberen in harmonie te gillen, maar dat lukt niet zo erg.... Afijn we verbazen ons verder over de manier waarop de weg tot stand is gekomen. Als er een huis of gebouw in de weg stond, dan is die gewoon gehalveerd tot waar nodig. De rest is blijven staan.... Na zo vaak in Kenia te zijn geweest moet ik elke keer opnieuw ontdekken dat er heel veel ontwikkeld en veranderd is, ook het aantal auto’s. Wat er niet veranderd is, is het aantal kerken dat je onderweg tegenkomt met de meest fantastische namen van Grace & Glory en van alles en nog wat, veelal gebouwd door westerse gelden. Of dat nou allemaal nodig was/is? De leukste naam vond ik zelf de ‘Sinner’s Church’ Daar zou ik wel heen willen. Maar helaas, een bosje verder bleek de kerk de Winner’s Church te heten. Helaas, niks voor mij..., ik hou niet van wedstrijdjes en winnen. (Jaja, voor de pietlutten onder ons..., overwinnen tuurlijk wel). Goed.., Jacob had daar allemaal geen boodschap aan, hij was op zoek naar ezels. Die waren er zat in de auto’s om ons heen, maar de echte....., dat duurde even. Maar eerlijk is eerlijk, hij zag zelf de allereerste en gaf een luid IIIAAA aan. En zo reden we na een korte plasstop verder richting Mount Kenya en langs een prachtig groen landschap! Het ziet er hier aan alle kanten groen én welvarend uit. Er wordt enorm veel gebouwd op vaak de vreemde Kikuyu manier. We kijken onze ogen uit. Uiteindelijk komen we bij onze lunchplek aan. Een prachtige tuin waar de pauwen rondlopen, een fantastisch uitzicht en een heerlijke lunch met een echt Keniaans Tusker maltbiertje. Het leven is heerlijk! Onze auto moet daar blijven staan. Onze tassen worden netjes verzorgd naar de Ark gebracht en wijzelf mogen in de bus er naartoe. Anneke vraagt de chauffeur of Jacob voorin mag zitten. De man is ongelooflijk vrolijk en behulpzaam naar Jacob toe op een natuurlijke manier. Dat is niet gewoon, want Jacob wordt nog best veel aangestaard en mensen zijn meestal een beetje bang voor hem. Gelukkig heeft hij het zelf meestal niet echt in de gaten, of hij is er genoeg aan gewend. Hij blijft vriendelijk lachen en nu zeker naar deze chauffeur! Hij vindt de flink ronkende bus geweldig en kijkt steeds opzij hoe de man schakelt en reageert als we nauwelijks het bergje opkomen. Van de weg af gaan we het wildpark in met zo’n typische onverharde weg waarbij je je een drilpudding voelt. Binnen no time zien we aapjes in de boom. Als de chauffeur vraagt aan Jacob of hij ze gezien heeft, doet hij het apengebaar. Eerlijk gezegd vindt hij de bus toch meer bijzonder dan de apen..... Maar..., zodra we door de bossen een doorkijkje hebben naar de Ark met de olifanten ervoor wordt hij hééél enthousiast.Bij aankomst helpt de chauffeur Jacob ook zorgvuldig uit de bus en zegt hem dat hij morgen weer met hem mee mag rijden....
Voordat we de Ark op mogen, worden we door een man uitvoerig ingelicht over wat wel en niet mag. Hij heeft een prachtig Engels accent, waarbij hello herro is enzovoort. We zijn er wel aan gewend, maar sommige dingen kon ik echt niet verstaan. Zo vertelde hij dat er om 4 uur beard washing was. Dus ik begreep dat dat alleen voor Leo zou kunnen zijn. Het bleek Bird Watching te zijn. Vogeltjes kijken. Ach, we hebben er naderhand weer vaak om kunnen lachen. Het bird watching stelde overigens niet veel voor. Bij Anneke in de tuin zijn meer en bijzondere vogeltjes. Maar ach, het zag er wel gezellig uit.
De olifanten waren weg toen we kwamen, maar gelukkig na een tijdje kwamen ze. Het is de bedoeling dat de mensen zachtjes praten op de Ark om het wild buiten niet te storen, maar sommige touristen hadden dat ook niet erg begrepen. Afijn, de olifanten waren prachtig. Jacob vond ze ook geweldig. Hij kon ze uit zijn luie stoel door het raam heen van dichtbij bekijken. Ik was de enige die een verdieping lager op het balkon, nog dichterbij heb staan kijken en filmen. Het was er wel koud, maar ik kan er niet genoeg van krijgen. Die rust, die geluiden, onbeschrijfelijk. Het maakt je stil van binnen. Ook ’s avonds nog heel laat heb ik de geluiden van de stilte in me opgezogen. Be Still and Know That I Am God ging er steeds door mijn hoofd. Die wetenschap zal ik nodig hebben als ik weer terug ben in Nederland waar de hele wereld weer op je af komt.
Jacob vindt het allemaal geweldig en ook leuk om een nachtje bij Ruben op de kamer te slapen. De meisjes (Amber en ik) bij de meisjes en de jongens bij de jongens. Maar ik slaap weinig. Ik ga eerst nog lange tijd buiten kijken en om half zes ’s morgens sta ik weer in de kelder met de stenen kijkgaten, oog in oog met de hertjes en heel veel andere dieren. Deze safari is hyena-safari. De vorige keer waren het de neushoorns, maar nu zijn het de hyena’s. Ik heb ze niet eerder zo dichtbij gezien. ’s Avonds eerst hun formatie om achter wild aan te gaan en nu ’s morgens vroeg eentje die de hertjes wat sneller deed lopen. De ochtend is geweldig met de zonsopgang en de enorme hoeveelheid vogelgeluiden. Deze persoonlijke Beard Wash is vele malen boeiender dan die van gistermiddag. Ze zijn zo mak, dat ze vlak voor me blijven zitten en als ik later de video hoor is het zelfs akelig schel. Prachtig!! Onbeschrijfelijk, dus dat doe ik dan ook niet verder. Jacob lag bij dit alles nog te pitten. Maar is er toch wel uitgekomen. Hij hoeft ff niet te douchen vandaag en dat vindt hij wel wat! Jaja.., wel schone onderbroek aan..!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten