donderdag 23 januari 2014

Dat is inderdaad hééél vroeg. Maar de morgenstond heeft goud in de mond. Om half zeven, nog voor het ontbijt,gaan we weer de bus in en nu allemaal. Wat een ongelooflijke hoeveelheid vogels komen we tegen, zowel op de grond als hoog in de bomen. Van kwartels tot arenden die boven ons zweven en wat een kleurenpracht. Heerlijk al die geluiden. En natuurlijk overal weer DikDikjes. En ja, we komen weer olifanten tegen en allerhande hertensoorten. En dan die geweldige giraffen!!! En dat mooie landschap! Niet uit te leggen! Jacob geniet er ook van, hoewel ik niet zeker weet of hij alle dieren in de verte wel ziet. Maar gelukkig komen ze soms heel dichtbij en zelfs vlak voor ons op de weg. Hij lacht zich gek om de rare ‘kippetjes’ die soms voor de auto lopen en in de paniek niet weten welke kant ze op moeten lopen. Hij houdt zich goed vast als we door kuilen en gaten en stenen heengaan en soms geeft hij een kleine schreeuw aan de chauffeur. Het is onvoorstelbaar dat zo’n ouwe VW bus dit allemaal redt. Af en toe bonkt en slaat het aan de onderkant, maar zowel bus als banden komen er doorheen. Ik breng de meeste tijd staande in de bus door en turend door het hoge dak. Goed vasthouden en niet bang zijn voor blauwe plekken helpt. Ik maak foto’s met mijn Samsung Galaxy 4 en kan vanwege het scherpe licht niet zien wat ik doe, maar ze blijken er prachtig uit te komen. Maar ik probeer vooral me niet druk te maken om de foto’s, maar gewoon te genieten van wat ik zie. Dan komen we terug voor het ontbijt. Heerlijk op z’n Engels met spek, bacon eieren en wat we nog meer voor lekker tegenkomen. Bij het meertje voor ons komen de wrattenzwijnen aanlopen en is het een drukte van vogels en nog veel meer. We zien op een gegeven moment dat er een vogeltje in het gras vastzit en er niet meer uit kan komen. De eigenaar van de lodge die net een praatje kwam maken geeft een medewerker de opdracht de vogel te bevrijden. Hij zit onder de klitten. Hij wordt netjes bevrijd en vliegt heerlijk weg. Voelt goed. We gaan weer even naar de kamer en Jacob ligt al snel toch op bed om ff een tukkie te doen, hoewel hij het eigenlijk niet wil. Jammer want er komen heel veel apen voorbij ons hutje op weg naar het water..... De rest van de dag is het lummelen en weer eten tot het 16:00 uur is en we weer vertrekken voor onbze tweede game drive. Die is minstens zo spectaculair. Het begint wat rustig vanwege de hitte, maar naarmate de uren verstrijken komen we weer de mooiste

taferelen en dieren tegen. De olifanten aan het eind zijn misschien nog wel het meest spectaculair als ze met z’n allen op weg gaan naar hun overnachtingsplek. Wat een schitterend schouwspel. We zien nog een wilde kat voorbij schieten en uiteindelijk nog een jakhals. Wowwowwowwow!!.

Het eten was weer prima. We moesten het vooraf bestellen en Jacob krijgt kip en wij vis. Hij heeft soms moeite om alles naar binnen te krijgen. Heeft niks te maken met eetlust, maar wel met zijn kauw- en slikvermogen. Hij wil niet alles wat hij niet lust op zijn bord houden, dus het moet op zijn broodbordje. Hij is daarin dan ook weer heel eigenwijs. De messen zijn vreselijk bot dus het kippetje kleinmaken lukt hem niet. Da’s mijn geluk,want dan kan ik hem helpen hem te ontleden en hoeft hij niet meer alles tot in details af te pulken. Ik hou de restanten dan ook bij me. Hij smult er van, maar kijkt toch af en toe naar het stuk kip op mijn bordje, maar hij zeurt er niet over. We hebben vooraf een kaasplateau voor ons allemaal besteld in plaats van een zoet toetje, omdat dat toch echt niet goed is voor die gasten. Het is matig, maar Jacob eet het wel op. Dan is het weer tijd om te gaan slapen. Lekker gezellig met z’n drietjes. Hij valt ook direct in slaap. Morgen weer zo’n vroegertje.