Vandaag was een beetje ‘saaie’ dag. Niet dat we het niet leuk hadden, maar er is gewoon niet veel gebeurd. Jacob was niet moe maar wel lui zoals hij zelf duidelijk maakte. Hij heeft Anneke nog wel geholpen met het verhuizen van de meter kookboekenplank. Verder heeft hij het zicht gehouden op de werkmannen die van alles aan het ophangen en repareren zijn. Hij houdt ze nauwlettend in de gaten en inmiddels zijn de mannen er zelf ook aan gewend. In het begin vonden ze het een beetje eng. Net zo eng als Jacob de honden een beetje eng vindt als ze te dichtbij komen. Maar ook dat gaat steeds beter en het zijn schatten van honden. De oude poes HipHop vindt hij ook heel lief,maar dat kan ook niet anders. Ikzelf probeer zoveel mogelijk mijn boek Kemi uit te lezen. Ik heb het een aantal jaren terug al gelezen, maar deze week komen er bij Samma maar liefst 1000 exemplaren van binnen, dus ik moest weer even opfrissen waar het ook alweer over ging. Het is een heerlijk brutaal dagboek, a la Bridget Jones over een 28-jarige half Nigeriaanse,Londense single, die christen wordt, carriere wil maken, een niet-christen vriend heeft met wie ze de ene keer gaat samenwonen en hem de andere keer niet wil zien omdat hij niet gelooft. Als ze uiteindelijk zwanger blijkt te zijn wordt de chaos in haar leven helemaal compleet. Toch blijken de VVV-er (de Vreselijk Vrome Verlosten) toch veel minder erg te zijn dan ze dacht.
Nou, dat boek zit ik dus hier te lezen. Heerlijk, down to earth, no nonsens, geen vrome poespas, maar wel van een genadige God. Ik hou van dit boek en deze stijl en dat is ook de reden dat de uitgever mij zijn laatste partij vriendelijk in de maag heeft gesplitst. Dus eerst wel ff lezen voor ik er mee aan de slag ga.
Laat in de middag duiken Annabelle en ik uiteindelijk het ijskoude zwembadwater in en doen onze oefeningen en baantjes. Niet echt de beste tijd van de dag ontdekken we. Kan beter aan het eind van de morgen, maar toch, we zijn wel trots op onszelf.
Leo moet met Amber naar een cocktail party van het winkelcentrum waar Anneke’s winkel staat om ‘het nieuwe winkelen’te gaan ontdekken (Dat soort marketing geleuter is ook overal ter wereld hetzelfde!!) en we zullen dus pas laat eten. Het wordt een beetje koud in de keuken, dus we vragen Jacob ons te helpen de tuindeuren dicht te doen. Hij lijkt er geen zin in te hebben. Ugchoe..., roept hij en geeft daarmee aan dat als we de deuren dicht doen, Leo er straks niet meer in kan. Als we hem hebben gerustgesteld dat de andere deuren nog open zijn, wil hij wel helpen.
We eten biefstuk, bloemkool met een papje en aardappelen. Jacob smult ervan en wij ook, hoewel het nog even wennen was op de nieuwe kookplaten en de toch nog kromme pan..
Na de cappuccino gaan we slapen. Jacob heeft niet eens tijd om te mopperen over mijn lichtje want hij valt heel snel in slaap. Kan ik nog een paar uurtjes blijven lezen. Krijg het boek net niet uit.
Nou, dat boek zit ik dus hier te lezen. Heerlijk, down to earth, no nonsens, geen vrome poespas, maar wel van een genadige God. Ik hou van dit boek en deze stijl en dat is ook de reden dat de uitgever mij zijn laatste partij vriendelijk in de maag heeft gesplitst. Dus eerst wel ff lezen voor ik er mee aan de slag ga.
Laat in de middag duiken Annabelle en ik uiteindelijk het ijskoude zwembadwater in en doen onze oefeningen en baantjes. Niet echt de beste tijd van de dag ontdekken we. Kan beter aan het eind van de morgen, maar toch, we zijn wel trots op onszelf.
Leo moet met Amber naar een cocktail party van het winkelcentrum waar Anneke’s winkel staat om ‘het nieuwe winkelen’te gaan ontdekken (Dat soort marketing geleuter is ook overal ter wereld hetzelfde!!) en we zullen dus pas laat eten. Het wordt een beetje koud in de keuken, dus we vragen Jacob ons te helpen de tuindeuren dicht te doen. Hij lijkt er geen zin in te hebben. Ugchoe..., roept hij en geeft daarmee aan dat als we de deuren dicht doen, Leo er straks niet meer in kan. Als we hem hebben gerustgesteld dat de andere deuren nog open zijn, wil hij wel helpen.
We eten biefstuk, bloemkool met een papje en aardappelen. Jacob smult ervan en wij ook, hoewel het nog even wennen was op de nieuwe kookplaten en de toch nog kromme pan..
Na de cappuccino gaan we slapen. Jacob heeft niet eens tijd om te mopperen over mijn lichtje want hij valt heel snel in slaap. Kan ik nog een paar uurtjes blijven lezen. Krijg het boek net niet uit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten