De zondagen in Kenia, of eigenlijk bij Anneke en Leo, verlopen volgens een vast patroon. ’s Morgens langzaam wakker worden en dan boodschappen doen en daarna de barbecue met of zonder gasten. Jacob wil eerst niet mee boodschappen doen, maar als hij begrijpt dat we dat met de auto gaan doen, wil hij natuurlijk wel mee. Hij herkent de Supermarkt en ook een paar mensen uit de supermarkt kennen hem nog. Boodschappen doen is voor de Slingers hun wekelijkse uitje en het is ook echt hartstikke gezellig. De mensen kennen elkaar al jaren en ze kletsen gezellig met elkaar. Het eerste dat hij ontdekt is een autoblad tussen de tijdschriften. Hij krijgt hem van Leo, maar tot op heden heeft hij er nog geen een ingekeken. Jacob zoekt zijn eigen ontbijtspul uit en hij rekent zelf het badschuim af. Jammergenoeg was ‘Jacob’niet buiten bij de parkeerplaats. Een Afrikaanse jongen met down syndroom die al jaren leeft op de parkeerplaats van het geld dat hij krijgt. Anneke en Leo noemen hem al jaren ‘Jacob’. Hij is altijd vrolijk en Leo maakt altijd grapjes met hem. Ze hebben hem nu al een paar keer niet gezien. Hopelijk gaat het goed met hem.
Na de supermarkt naar een ander winkelcentrumpje waar de groenteboer en de slager zitten. Ook hier wordt Jacob vriendelijk begroet en begroet hij alle mensen zelf heel gezellig met een vriendelijke blik. Hij kijkt z’n ogen uit bij de groenteboer naar de vele soorten groenten en fruit en naar het feit dat je bij alles wordt geholpen en de boel in zakjes wordt gedaan en naar de auto wordt gebracht.
We zitten ’s middags gezellig onder het nieuwe afdak als het begint te regenen. Eerst een klein beetje, maar uiteindelijk komt er een enorme stortbui. Echt een gigantische bui zoals die alleen maar hier voorkomen. Jacob lacht zich gek en ziet dat het nieuwe afdak aan alle kanten lekt. Bovendien had Leo de barbecue al aanstaan, dus het wordt steeds spannender. De inmiddels gearriveerde gasten gaan met stoel en al de nieuwe keuken in en daar kletsen we nog wat verder. Uiteindelijk wordt het weer droog en dekken we de tafel voor 14 mensen. Jacob geniet van al het geschuif en gedoe en vooral van het eten, inclusief de frietjes en de kip.
’s Middags was hij een beetje warm en even dachten we dat hij verhoging had. Gelukkig bleek dat niet waar te zijn. Hij had gewoon een veel te warm vest aan. Het kostte even moeite om hem zover te krijgen het vest uit te doen en een overhemd over zijn shirt aan te doen, maar uiteindelijk geeft hij toe.
’s Avonds laat, als hij allang zijn vest weer aan heeft, krijgt hij koude handen. Anneke haalt wonderdingetjes voor hem die als je er op drukt warm worden. Hij vindt het helemaal geweldig en wilde ze niet meer loslaten tot hij naar bed ging. Na het eten drinken we weer heerlijk cappuccino en nadat de visite is vertrokken gaan we naar bed. Jacob heeft weer een dag vol me
Na de supermarkt naar een ander winkelcentrumpje waar de groenteboer en de slager zitten. Ook hier wordt Jacob vriendelijk begroet en begroet hij alle mensen zelf heel gezellig met een vriendelijke blik. Hij kijkt z’n ogen uit bij de groenteboer naar de vele soorten groenten en fruit en naar het feit dat je bij alles wordt geholpen en de boel in zakjes wordt gedaan en naar de auto wordt gebracht.
We zitten ’s middags gezellig onder het nieuwe afdak als het begint te regenen. Eerst een klein beetje, maar uiteindelijk komt er een enorme stortbui. Echt een gigantische bui zoals die alleen maar hier voorkomen. Jacob lacht zich gek en ziet dat het nieuwe afdak aan alle kanten lekt. Bovendien had Leo de barbecue al aanstaan, dus het wordt steeds spannender. De inmiddels gearriveerde gasten gaan met stoel en al de nieuwe keuken in en daar kletsen we nog wat verder. Uiteindelijk wordt het weer droog en dekken we de tafel voor 14 mensen. Jacob geniet van al het geschuif en gedoe en vooral van het eten, inclusief de frietjes en de kip.
’s Middags was hij een beetje warm en even dachten we dat hij verhoging had. Gelukkig bleek dat niet waar te zijn. Hij had gewoon een veel te warm vest aan. Het kostte even moeite om hem zover te krijgen het vest uit te doen en een overhemd over zijn shirt aan te doen, maar uiteindelijk geeft hij toe.
’s Avonds laat, als hij allang zijn vest weer aan heeft, krijgt hij koude handen. Anneke haalt wonderdingetjes voor hem die als je er op drukt warm worden. Hij vindt het helemaal geweldig en wilde ze niet meer loslaten tot hij naar bed ging. Na het eten drinken we weer heerlijk cappuccino en nadat de visite is vertrokken gaan we naar bed. Jacob heeft weer een dag vol me
Geen opmerkingen:
Een reactie posten