We zijn lekker op tijd wakker. Jacob gaat keurig onder de douche. Hij zou het liefst elke dag dezelfde kleren aantrekken. Een schone onderbroek vindt hij alleen nodig als er in de vorige remsporen zitten. Maar met een beetje overreding lukt het toch om hem elke dag een ander stel kleren aan te geven. Ik geef hem z’n ontbijt en zelf duik ik om 8:30 uur het ijskoude zwembadwater in. De tuinman kijkt met opperste verbazing naar me en vraagt wel 3 keer of het water niet koud is. Als ik zeg dat het wel koud is, snapt hij er helemaal niets van. Die vrouw is echt gek moet hij gedacht hebben. Nou dacht ik datzelf ook wel de eerste paar minuten. Daarna is het prima en na 70 baantjes borstslag en 10 rug en nog een heleboel oefeningen voel ik me helemaal fit. Jacob zwaait een enkele keer van veilige afstand naar me. Een hete douche naderhand zorgt dat de spierpijn verder wegblijft.
Jacob is Leo kwijt, die naar z’n werk is. Hij blijft vanuit de keuken de werkmannen bekijken die hun uiterste best doen om voldoende schuinte in de veranda te krijgen zodat we bij de volgende regenbui wel droog blijven. Jacob volgt hun vorderingen nauwgezet. Maar de dag wordt nog veel leuker voor hem want Anneke en ik gaan aan de gang om de inhoud van de oude keuken naar de nieuwe keuken te verhuizen, niet nadat alles is nagekeken, de uiterste consumptiedatum is gecheckt en alles goed is schoongemaakt. Jacob geniet zich 3x in de rondte, maakt ezelgeluiden als we iets laten vallen en helpt ijverig mee om alles naar de andere kant te brengen. Als ik hem breekbare spullen in handen geef en zeg dat ik geen ezels wil, moet hij vreselijk lachen. Ongemerkt blijft hij de hele dag in beweging. Hij snapt het sorteer- en uitzoekwerk heel goed. Zo lui als hij soms kan zijn, zo ijverig is hij vandaag. Het is ook erg gezellig om het met elkaar op ons dooie gemakkie te doen. Anneke en ik moeten denken aan Pappa die ook regelmatig zo lekker kon sjouwen en bezig zijn in zijn boekenkasten en/of vogelkooien. Het is toch wel genetisch volgens ons. Jacob vond het toen ook heel gezellig om Pappa daarmee te helpen.
Na een lange dag en weer een prachtige maar snelle zonsondergang op het terras gaat Anneke voor het eerst in de nieuwe keuken koken. Amber heeft eerst kroepoek gebakken, die we tegenkwamen in de opslag. Jacob vindt het wel een leuk gezicht en vooral ook erg lekker bij z’n cola.
Het is natuurlijk nog een beetje uittesten hoe het allemaal werkt met zo’n nieuw electrisch fornuis, maar het maakt Jacob helemaal niet uit dat de nassi een beetje klef is. Dan volgt de gebruikelijke cappuccino en daarna zijn we allemaal ook hartstikke moe. Als we vragen of hij naar bed wil, loopt hij direct weg en wil nog maar net ons allemaal een zoen geven.Het ritueel bij het uitkleden en naar bed gaan wordt zoals altijd nauwgezet gevolgd. Kleren keurig op een stapeltje, onderbroek bekenen op remsporen en daarna in de was en dan het bed in. Hij vindt het maar niks dat ik wat later ben en het lichtje boven m’n bed nog een tijdje aan heb. Hij zegt er niks van maar probeert op allerlei manieren uit hoe hij kan voorkomen dat dat lampje in zijn ogen schijnt. Handen voor zijn ogen, een beetje verliggen en uiteindelijk doet hij zijn hele dekbed over zijn gezicht net op het moment dat ik het lichtje uitdoe. Hij moet er om lachen. Hij is overigens alle dagen opgewekt. Je kan wel aan hem zien dat hij wel veel nieuwe ervaringen opdoet en dus ook veel moet nadenken. Af en toe schrikt hij dan even, vooral als Leo weer een grapje maakt en één of andere kreet slaakt. Maar dat neemt hij Leo zeker niet kwalijk, want hij heeft een enorme bewondering voor de ‘grote’ uchoe.
Jacob is Leo kwijt, die naar z’n werk is. Hij blijft vanuit de keuken de werkmannen bekijken die hun uiterste best doen om voldoende schuinte in de veranda te krijgen zodat we bij de volgende regenbui wel droog blijven. Jacob volgt hun vorderingen nauwgezet. Maar de dag wordt nog veel leuker voor hem want Anneke en ik gaan aan de gang om de inhoud van de oude keuken naar de nieuwe keuken te verhuizen, niet nadat alles is nagekeken, de uiterste consumptiedatum is gecheckt en alles goed is schoongemaakt. Jacob geniet zich 3x in de rondte, maakt ezelgeluiden als we iets laten vallen en helpt ijverig mee om alles naar de andere kant te brengen. Als ik hem breekbare spullen in handen geef en zeg dat ik geen ezels wil, moet hij vreselijk lachen. Ongemerkt blijft hij de hele dag in beweging. Hij snapt het sorteer- en uitzoekwerk heel goed. Zo lui als hij soms kan zijn, zo ijverig is hij vandaag. Het is ook erg gezellig om het met elkaar op ons dooie gemakkie te doen. Anneke en ik moeten denken aan Pappa die ook regelmatig zo lekker kon sjouwen en bezig zijn in zijn boekenkasten en/of vogelkooien. Het is toch wel genetisch volgens ons. Jacob vond het toen ook heel gezellig om Pappa daarmee te helpen.
Na een lange dag en weer een prachtige maar snelle zonsondergang op het terras gaat Anneke voor het eerst in de nieuwe keuken koken. Amber heeft eerst kroepoek gebakken, die we tegenkwamen in de opslag. Jacob vindt het wel een leuk gezicht en vooral ook erg lekker bij z’n cola.
Het is natuurlijk nog een beetje uittesten hoe het allemaal werkt met zo’n nieuw electrisch fornuis, maar het maakt Jacob helemaal niet uit dat de nassi een beetje klef is. Dan volgt de gebruikelijke cappuccino en daarna zijn we allemaal ook hartstikke moe. Als we vragen of hij naar bed wil, loopt hij direct weg en wil nog maar net ons allemaal een zoen geven.Het ritueel bij het uitkleden en naar bed gaan wordt zoals altijd nauwgezet gevolgd. Kleren keurig op een stapeltje, onderbroek bekenen op remsporen en daarna in de was en dan het bed in. Hij vindt het maar niks dat ik wat later ben en het lichtje boven m’n bed nog een tijdje aan heb. Hij zegt er niks van maar probeert op allerlei manieren uit hoe hij kan voorkomen dat dat lampje in zijn ogen schijnt. Handen voor zijn ogen, een beetje verliggen en uiteindelijk doet hij zijn hele dekbed over zijn gezicht net op het moment dat ik het lichtje uitdoe. Hij moet er om lachen. Hij is overigens alle dagen opgewekt. Je kan wel aan hem zien dat hij wel veel nieuwe ervaringen opdoet en dus ook veel moet nadenken. Af en toe schrikt hij dan even, vooral als Leo weer een grapje maakt en één of andere kreet slaakt. Maar dat neemt hij Leo zeker niet kwalijk, want hij heeft een enorme bewondering voor de ‘grote’ uchoe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten