donderdag 25 juni, safaridag 3

Deze morgen zet ik mijn wekker extra vroeg, want ik wil nog een tijdje buiten genieten van de stilte en het prachtige wijdse decor zo vlak voor mijn neus. Jacob wordt al snel ook wakker en wil er uit. Gelijk heeft hij, maar hij wil niet in pyjama buyiten zitten, hij wil zich eerst aankleden. Dus ga ik weer naar binnen en probeer de douche op temperatuur te krijgen. Het lukt niet. Op de één of andere manier zit er waarschijnlijk een luchtbel in de leidingen, want uit beide kranen komt heet water. Na heel veel gekl..i besluiten we met z’n tweetjes dat er deze dag niet gedouched hoeft te worden en dat we dat wel weer in Nairobi zullen doen. Jacob wast wel grondig zijn gezicht zodat het er toch enigszins fris en fruitig uitziet. Hij begint zelfs iets van een kleurtje te krijgen, hoewel hij nauwelijks in de zon zit. We pakken meteen onze tassen weer in want na het ontbijt vertrekken we en dan gaan we toch nog een tijdje lekker buiten op de veranda zitten en kijken naar de dieren. Het merendeel gaat ’s avonds weg van de grote vlakte en komt ’s morgens langzaam maar zeker weer teruglopen. Een prachtig gezicht en ook Jacob ziet het schouwspel met genoegen aan en maakt af en toe de dierengeluiden. De rust duurt niet heel erg lang want de rest van de familie is ook wakker en voegt zicht bij ons. Jacob vindt het wel mooi dat hij zelf zijn tas niet hoeft te dragen maar dat het personeel dat voor ons doet. Op naar het ontbijt. Net zo uitgebreid als gisteren dus dat gaat er prima in. De wekker op mijn mobiel gaat weer af. Dat is het teken dat Jacob pillen moet hebben. Het heeft tot nu toe prima gewerkt. Omdat ik een foto van kleinzoon Zion als achtergrond op mijn mobiel heb staan is het steevast het grapje dat Zion weer zit te zeuren dat Opa Jacob zijn pillen moet innemen.
Na het ontbijt met z’n allen de grote wagen in. De ramen zitten weer naar beneden, dus het is naar buiten kijken door de plastic ramen, maar dat lukt prima. Tijdens het ontbijt maakt Jacob al schuddende bewegingen als we het hebben over terug rijden naar Nairobi. En inderdaad, we schudden wat af, maar we vinden het allemaal prima en Jozef onze chauffeur rijdt ook echt heel goed.
Om een uur of half één stoppen we ergens bij een plek waar ze soda’s en wc’s hebben. Die laatsten zijn het eerste aan de beurt. Dat blijken een stel hokjes van golfplaten te zijn met zo’n franse hang wc. Desalniettemin zijn ze wel schoon en staan er schone emmers water naast met borstels, terwijl ze echt niet konden weten dat wij er aan kwamen. Jacob plast overdag zelden, maar dit keer gaat hij toch naar de wc. Hij doet bij zulke handelingen altijd zijn pet af en zijn jas uit. Omdat de rest ook staat te wachten, pak ik zijn pet op, zet hem snel op zijn hoofd en hou het jasje in mijn hand omdat het behoorlijk heet is op die plek. We lopen de winkel binnen en ik vraag Jacob of hij nog iets wil kopen, hij kijkt me aan en ik zie opeens dat hij geen bril op heeft. Ik schrik me rot. Jacob, waar is je bril? Hij wijst naar de wc, maar daar is niks te vinden. Hij zal toch niet doorgespoeld zijn? Denk ik nog. We kijken in zijn jaszak, in het tasje en op de grond op weg naar de wc. Ik vraag hem nog eens vertwijfeld waar z’n bril gebleven is. Hij weet het niet en draait zich om naar de anderen. En dan zie ik hem. De bril steekt half uit zijn pet. Het is mijn eigen schuld! Ik heb snel zijn pet opgezet, maar hij had keurig zijn bril afgedaan en in de pet gelegd.... Wat een schik hebben we daarna. We drinken daarna alle koude drankjes op die er op dat moment in de koelbox liggen bij dit etablissement en kopen ook nog een rol koekjes voor de kleintjes. De lunch slaan we vandaag maar over. In de tussentijd zijn Stephanie en Boaz druk bezig met hun lessen afdingen op souvenirs. Moeder Wendel helpt op een gegeven moment door te zeggen dat ze er niet meer dan 300 shilling voor moeten geven, hoewel de vraagprijs 500 was. Boaz snapt het spel letje nog niet helemaal en gaat naar de verkopers toe met de mededeling (in keurig engels!) dat hij van zijn moeder niet meer dan 300 shilling mag betalen. Het was geen trucje, maar het werkte prima. Daarna worden er nog een paar grappige onderhandelingsmethodes toegepast door de kinderen, allemaal met succes. Jacob wil niet echt iets kopen en geniet van zijn fanta (bij gebrek aan cola). Stephan mag ook iets kopen en hij komt terug met een houten zebra. Hij is er helemaal verliefd op en laat de zebra niet meer los. Hij wil hem in zijn kamer in Rederpark neerzetten. Nog twee dagen lang loopt hij door het huis met de zebra en laat iedereen de zebra zien. Het is eigenlijk heel ontroerend.
Als we na vele uren net in Nairobi rijden begint het te regenen, maar voordat we thuis zijn is de regen al weer weg. We hebben echt fantastisch weer gehad!!
We zijn allemaal helemaal stijf van de lange reis. Ook Jacob komt met wat meer moeite uit de wagen geklommen. Hij vindt het wel een idee om nu eerst te gaan douchen, bovendien wil Anneke zo snel mogelijk al onze vuile kleren voor de was. En vuil zijn we! Rode stof die overal in zit, vermengd met zweetlucht. Stof en zweet en een beetje verbrand, tenminste ik op mijn linkerarm die tegen het plastic raampje in de zon had gezeten. Lang leve Safari.
Annabelle en ik duiken het ijskoude zwembadwater in en doen een halve workout. Heerlijk om alles weer even los te krijgen!! En daarna een warme doucheen warme kleren want het wordt frisjes. Ik zet in de tussentijd alle foto’s op mijn mini laptop en Jacob mag ze daarna bekijken. Hij is door het dolle heen als hij alle foto’s ziet en haalt er steeds de mensen zelf bij als ze op de foto staan, inclusief Toby en kleine Wendeltje. Hij blijkt het foto’s bekijken op de computer echt prachtig te vinden en ik krijg mijn laptop eigenlijk nauwelijks meer terug.
We eten die avond pizza’s. We smullen er allemaal extra van omdat we de lunch hebben overgeslagen. We drinken koffie, die we ditmaal verwisselen voor echte Hollandse anijsmelk. Ondertussen oefenen Boaz en Stephanie op Jacob en mij hun massagetechnieken. Voor beginners niet echt slecht. En dan is het tijd om te gaan slapen. Zoals altijd doet Jacob een heel rondje om iedereen een kus te geven. Kleine Wendeltje staat op de grond, dus tilt hij haar op om haar heel lief een kusje te geven.
En weer is er een dag voorbij.